Inulina – właściwości, występowanie, zastosowanie, przeciwwskazania

Inulina jest naturalnym węglowodanem, który stanowi doskonałą pożywkę dla dobrych bakterii w naszym układzie pokarmowym: Lactobaccillus czy Bifidobacterium. To one odpowiedzialne są za jego prawidłową pracę a nawet chronią przed rakiem jelita grubego. Ponadto inulina pomaga schudnąć i wzmacnia nasze kości. To zdrowy zamiennik białego cukru i tłuszczów oraz przydatny składnik w domowej kuchni. Dodatkowo nie niszczy zębów i nie wzmaga rozwoju próchnicy. Jednak czy ten naturalny słodzik i błonnik pokarmowy ma same zalety i możemy spożywać go w dowolnej ilości? Zobaczcie, co warto wiedzieć o inulinie, gdzie możecie ją odnaleźć i jak wprowadzić ją do własnej diety.

Inulina – właściwości

Inulina zaliczana jest do żywności funkcjonalnej, a więc takiej, która poza dostarczeniem kalorii i potrzebnych składników, pełni w organizmie inne, ważne role. Posiada właściwości, które pozytywnie wpływają na naszą kondycję zdrowotną, np.

• Wspomaga rozwój korzystnej mikroflory jelitowej – inulina jest prebiotykiem, a więc służy jako pożywka dla dobroczynnych bakterii. Stymuluje wzrost przyjaznej mikroflory przewodu pokarmowego, która niszczy złe bakterie, np. Salmonelli oraz podnosi odporność organizmu.
• Zwiększa przyswajanie przez organizm ważnych mikroelementów, m.in. wapnia, żelaza, cynku czy magnezu. Z tego względu chroni organizm m.in. przed osteoporozą.
• Pomaga schudnąć – inulina jest rodzajem błonnika pokarmowego – zwiększa objętość treści pokarmowej, dzięki czemu szybciej czujemy się najedzeni. Dodatkowo pomaga oczyszczać jelita, zapobiega zaparciom i ułatwia wypróżnianie.
• Obniża poziom złego cholesterolu we krwi i trójglicerydów.

Ponadto, inulina może być stosowana zarówno przez osoby będące na diecie, jak i  cukrzyków. Ma niski indeks glikemiczny i kaloryczność, dlatego jest świetną alternatywą dla białego cukru.

Inulina – występowanie

Inulinę w naturalnej postaci można odnaleźć w niektórych warzywach i owocach, w których występuje jako materiał zapasowy. Przechowywana jest w ich bulwach, łodygach i kłączach. Najwięcej inuliny znajdziemy w:

• Cykorii
• Mniszku lekarskim
• Słoneczniku bulwiastym (tzw. topinambur – roślina z jadalnymi bulwami przypominającymi ziemniaki).

Inulina wytwarzana jest również przez cebulę, czosnek, pora czy karczochy. Możemy ja także kupić, jako samodzielny produkt. Sprzedawana jest w postaci białego proszku, który dobrze rozpuszcza się w wodzie i ma delikatny, słodkawy smak. Dostępna na polskim rynku inulina otrzymywana jest przede wszystkim z korzenia cykorii. Kupimy ją w sklepach ze zdrową żywnością czy sklepach internetowych.

Inulina –zastosowanie

Inulina wykorzystywana jest w przemyśle spożywczym, np. przez cukierników czy piekarzy. Stosowana jest przez nich jako zamiennik mąki, cukrów czy tłuszczów, ponieważ ma właściwości zagęszczające. Jednak możemy ją również wprowadzić do własnej kuchni i menu – w ten sposób obniżymy kaloryczność potrwa i dodamy im walorów zdrowotnych. Inulinę możemy wykorzystać do:

• Zwiększenia gęstości sosów i zup
• Słodzenia napojów i potraw – musimy jednak pamiętać, że inulina ma mniej słodki smak niż cukier biały czy trzcinowy.
• Produkcji domowego majonezu
• Przygotowania galaretki czy kisielu – inulina ma bowiem właściwości żelujące.

Jej dużym atutem, jest również fakt, że jako proszek w czystej postaci jest wolno się psuje.

Inulina – przeciwwskazania

Jak widać, inulina ma szerokie zastosowanie zarówno w przemyśle spożywczym, jak i domowych kuchniach, jednak wg niektórych źródeł może wywoływać skutki uboczne. Niektóre kraje UE zalecają, aby nie przekraczać jej dziennego spożycia powyżej poziomu 20g. Natomiast wg jednych z amerykańskich badań, dzienna tolerancja organizmu na inulinę wynosi 10 g, a jej nadużycie może prowadzić do biegunki, wzdęć czy wymiotów.